BBB pleit voor saneringstop en voedselzekerheid

Het is crisis, voedselprijzen gaan omhoog en zullen nog hoger worden door alle oplopende prijzen van grondstoffen en nu ook de energieprijzen. Op dit moment is al niet zeker welke impact de overige voorgenomen plannen zoals het stikstofbeleid en het Nationaal Strategisch Plan gaan hebben op de voedselvoorziening in Nederland. Sterker nog; veel van deze plannen zijn nog niet eens klaar en geďmplementeerd en de volgende voorwaarden worden alweer op het bordje van de boer uitgestort. Het wordt tijd dat er eens ballen getoond worden richting de Europese Commissie en dat duidelijk gemaakt wordt dat we dit zo niet uit gaan voeren.

Het zure is dat er allerlei doelen bij aangehaald worden zoals de doelen op het gebied van waterkwaliteitsnormen van de Kaderrichtlijn Water (KRW), waar we nu niet aan voldoen. Het overgrote deel van die doelen zijn bestuurlijk vastgesteld. 95% van de wateren in Nederland is 'niet natuurlijk' en dan wordt er een bestuurlijke afweging gemaakt over het 'ecologisch potentieel' en de normen die daarbij horen.

Nederland heeft daarbij zeer strenge normen gehanteerd en is daar herhaaldelijk voor gewaarschuwd. Duitsland en België hanteren voor veel wateren minder strenge normen, waarbij het aan die kant van de grens aan de norm voldoet, en zij aan Brussel een goede waterkwaliteit rapporteren, maar zodra het water Nederland binnenstroomt, rapporteert Nederland aan Brussel over hetzelfde water dat het water van slechte kwaliteit is.

België en Duitsland hebben al aangegeven dat zij niet vóór 2027, het jaar dat we aan de doelen van de Kaderrichtlijn Water moeten voldoen, aan onze normen kunnen voldoen. Nederland schiet zichzelf dus in de voet door eerder het braafste jongetje van de klas te willen zijn, té strenge normen voor te stellen en nu niet de ballen hebben om dit recht te zetten.

Het is bestuurlijk afgesproken (doelrealisatie Kaderrichtlijn Water 2018 universiteit Utrecht) om de doelen evengoed níet te verlagen. Er is dus sprake van een theoretische afspraak die belangrijker geacht wordt dan de praktijk en bij de Europese Commissie zijn ze ook niet heel coöperatief als het gaat om het verlagen van de eigen opgegeven normen, is de verwachting. Dus blijven we het slecht doen en moeten we alles uit de kast halen om doelen te halen, zelfs als dit sanering van voedselproductie - een eerste levensbehoefte - betekent.

Voorwaarden
Enkele voorwaarden die in de concept derogatiebeschikking staan, zijn verlaging van de mestproductieplafonds, een afspraak die gemaakt is dat de fosfaat en stikstofexcretie uit dierlijke mest landelijk niet mag uitkomen boven het niveau van 2002. Ook bemestingsvrije bufferstroken naast alle waterlopen is een maatregel die al per 1 januari 2023 in zou moeten gaan. Dit is absurd en neemt wederom veel van het areaal van landbouwers uit gebruik, zeker in waterrijke gebieden. Ook worden er gebieden per 2023 uitgesloten van derogatie en moeten zogenaamde 'verontreinigde gebieden' aangewezen worden waar de gebruiksnormen voor mest al eerder verlaagd worden.

Kringlooplandbouw
De aanvullende maatregelen staan haaks op de wens voor kringlooplandbouw en zullen het verdienvermogen van de boeren opnieuw schaden. Wat BBB betreft moet de (tot op detailniveau) inmenging van de Europese Commissie halt toegeroepen worden en is dit een totale ondermijning van de democratische ruimte binnen Nederland. De EU moet veel meer worden teruggebracht tot waar ze aanvankelijk voor bedoeld was ten tijde van de EEG. Nederland is netto betaler aan de EU, het wordt tijd dat een bewindspersoon daar met de vuist op tafel slaat om de voedselproductie in Nederland te beschermen.

In de ogen van BBB is dit een taak van minister-president Rutte. BBB roept de overige politieke partijen op om zich hier achter te scharen, zodat we met een Kamermeerderheid de opdracht neer kunnen leggen.
Nu een Landbouwsanerings-stop en nu kiezen voor voedselzekerheid.

Bron: Goedemorgen